گفتم:
خداوندا، مرا به راهی بیرون بر، که من و تو باشیم؛ خلق را در آن راه نباشد!
راه ِ اندوه در پیش ِ من نهاد،
گفت:
اندوه، باری گران است، خَلق نتواند کشید !
سلام
براتون پیش اومده، می خواین یه کاری رو شروع کنین، کلی براش برنامه دارین اما نمی دونین چجوری شروع کنین. من خیلی وقته که اینجوریم، می دونم باید بنویسم، مدتهاست اینو حس می کنم(احساس مسئولیتو میبینی!) یه دنیا هم حرف دارم، اما شروعش سخته همیشه همینجور بوده!
اینم یه جور آغازیدنه دیگه!