راه ِ اندوه

گفتم:خداوندا، مرا به راهی بیرون بر، که من و تو باشیم؛ خلق را در آن راه نباشد! راه ِ اندوه در پیش ِ من نهاد!

راه ِ اندوه

گفتم:خداوندا، مرا به راهی بیرون بر، که من و تو باشیم؛ خلق را در آن راه نباشد! راه ِ اندوه در پیش ِ من نهاد!

مجسمه ها!

 

از آدمای بزرگ مجسمه ساختیم و دورش نرده کشیدیم

هرکی حرف ِ این مجسمه ها رو باور کنه، باید بین ِ خودش و مردم نرده بکشه...

ظاهرا نرده ها کارساز نبوده ...

مجسمه ها یکی یکی ناپدید می شن، بعضی شون از کتاب ها بعضی هم از سطح شهر !! 

 

 . 

نظرات 4 + ارسال نظر
مهدی شنبه 11 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 21:04 http://spantman.blogsky.com

خیلی جمله قشنگ و پر معنی ای بود

[ بدون نام ] یکشنبه 12 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 13:33

جمله مال فیلم شبهای روشن بود
مجسمه دزدی هم تازه مد نشده

[ بدون نام ] یکشنبه 12 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 13:33 http://aadam.blogsky.com

باشه این کار را می کنیم، اما یادت باشه که ما خودمان مجسمه ایم

‌دایی یکشنبه 12 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 21:12 http://flex.blogsky.com

قدر این کله ها را آن دزد بهتر می داند

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد