گفتم:
خداوندا، مرا به راهی بیرون بر، که من و تو باشیم؛ خلق را در آن راه نباشد!
راه ِ اندوه در پیش ِ من نهاد،
گفت:
اندوه، باری گران است، خَلق نتواند کشید !